سابقه و هدف: کارآزمایی های بالینی اندکی در زمینه تاثیر روشهای مختلف تنش زدایی بر سطوح اضطراب و کیفیت زندگی بیماران پس از جراحی قلب انجام شده است. هدف این مطالعه بررسی تاثیر یک برنامه آموزشی تنش زدایی تدریجی عضلانی بر اضطراب و کیفیت زندگی بیماران مضطرب پس از جراحی بای پس عروق کرونر است.

روش بررسی: این کارآزمایی بالینی بر روی 110 بیمار دارای اضطراب متوسط و بالاتر که بصورت تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند، صورت پذیرفت. پرسشنامه های سنجش اضطراب صفت/حالت اسپیلبرگر و کیفیت زندگی SF-36 برای جمع آوری اطلاعات در مرحله قبل و 1 ماه بعد از مداخله استفاده شد. برای بیماران گروه آزمون برنامه آموزش تنش زدایی تدریجی عضلانی اجرا شد. گروه کنترل نیز مراقبتهای روتین کلینیک بازتوانی قلبی را دریافت می کردند.

یافته ها: یافته ها نشان داد که کاهش معنی داری در میزان اضطراب صفت (P=0.001) و اضطراب حالت (P=0.001) در گروه آزمون پس از مداخله نسبت به گروه کنترل به وجود آمد. ضمنا در همه ابعاد کیفیت زندگی شامل عملکرد جسمانی (P=0.00001)، محدودیت نقش جسمانی (P=0.03)، درد بدنی (P=0.00001)، سلامت عمومی (P=0.00001)، نیروی حیات (P=0.00001‌)، عملکرد اجتماعی (P=0.001)، سلامت روانی (P=0.00001) و محدودیت نقش روانی (P=0.00001) تفاوت معنی داری بین گروه آزمون و کنترل وجود داشت.

نتیجه گیری: تنش زدایی تدریجی عضلانی می تواند بعنوان یک ابزار قوی جهت افزایش کیفیت زندگی و کاهش میزان اضطراب بیماران مضطرب پس از جراحی قلب مطرح باشد.