سابقه و هدف: پژوهش علمی در حوزه های موضوعی از الزامات توسعه پایدار است. همان طوری که نتایج تولیدات پژوهشی، در یک بعد وسیع از انتشارات گزارش می شوند، تحلیل استنادی به عنوان رویکرد اصلی در سنجش تولیدات علمی مدنظر متخصصان این حوزه قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تولیدات علمی نویسندگان ایرانی در حوزه های پزشکی از طریق پایگاه Web of Science (WOS) انجام شد. روش بررسی: در پژوهش توصیفی و کاربردی حاضر، داده های کتاب شناختی از طریق پایگاه Science Citation Index Expanded (SCIE) که یکی از نمایه های WOS می باشد، گردآوری شد. برای گردآوری اطلاعات، از جستجوی پیشرفته پایگاه و با استفاده از برچسب CU و با محدودیت زمانی برای 6 دوره 5 ساله استفاده گردید. جامعه آماری، تعداد مقالات نمایه شده در پایگاه استنادی SCIE در حوزه-های پزشکی طی سال های 1978 تا 2007 میلادی بود. از نرم افزارهای HistCite، SPSS و Excel برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: بیشترین تعداد مدارک منتشر شده از دانشگاه های ایران در این پایگاه، مربوط به دوره زمانی 2003 تا 2007 بود. از لحاظ حوزه موضوعی، بیشترین تعداد مدرک مربوط به داروشناسی و کمترین تعداد مربوط به طب سالمندان بود. دانشگاه علوم پزشکی تهران در 20 حوزه پزشکی (65 درصد) به عنوان دانشگاه برتر شناخته شد. بیشترین همکاری علمی با کشور ایالات متحده امریکا (5/22 درصد) بود. نتیجه گیری: حوزه های داروسازی، میکروب شناسی و بیوشیمی از رشد بیشتری نسبت به دیگر حوزه ها برخوردار بوده و از بین دانشگاه ها، دانشگاه علوم پزشکی تهران به علت قوی بودن زیرساخت های پژوهشی از وضعیت بهتری نسبت به بقیه دانشگاه ها برخوردار می باشد که می تواند الگوی مناسبی برای دیگر دانشگاه های علوم پزشکی کشور باشد.
Mohammad Hasanzadeh Esfanjani H, Valinejadi A, Naghipour M, Farshid P, Bakhtyarzadeh A, Bouraghi H. A scientometric overview of 30 years (1978-2007) of medical sciences productivity in Iran. MEDICAL SCIENCES 2010; 20 (3) :212-220 URL: http://tmuj.iautmu.ac.ir/article-1-341-fa.html
محمدحسن زاده اسفنجانی حافظ، ولی نژاد علی، نقی پور مجید، فرشید پریسا، بختیارزاده اصغر، بورقی حمید. بررسی تحلیلی تولیدات علمی ایران درحوزه علوم پزشکی به روش علم سنجی از طریق پایگاه استنادی Web of Science طی 30 سال (2007-1978). فصلنامه علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران. 1389; 20 (3) :212-220