سابقه و هدف: دوستی با جنس مخالف به عنوان یک نیاز برای نوجوانان مطرح است، اما از آنجایی که در کشور اسلامی این دوستی ها منع شده است، خانواده ها، مسئولین مدارس و نیروی انتظامی گاه برخوردهای شدیدی به خاطر صحبت تلفنی یا قرار درخیابان با نوجوانان می کنند که منجر به پنهانی شدن این روابط همراه با اضطراب، خشم، افسردگی و. . . می شود که می تواند زمینه ای برای بیماریهای روانی و اخلاقی شود. آموزش می تواند با تغییر نگرش و افزودن آگاهی آنان باعث تغییر در رفتارهای نامناسب در دوستی باجنس مخالف گردد.
روش بررسی: این پژوهش یک تحقیق نیمه تجربی است که در 90 نفر از دانش آموزان دختر پایه اول و دوم از دو دبیرستان (گروه مورد و شاهد) منطقه 14 تهران که بطور تصادفی خوشه ای انتخاب شده بودند، انجام گرفت. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای است که توسط دانش آموزان گروه مورد قبل و بعد از آموزش (6 جلسه آموزش90دقیقه ای به روش بحث گروهی) و گروه شاهد در دو مرحله تکمیل گردید. یافته ها: نتایج نشان داد در آزمون اول بیشترین درصد واحدهای مورد پژوهش در هر دو گروه دارای نگرش و آگاهی متوسط بوده اما بعد از آموزش بیشترین درصد واحدهای مورد پژوهش در گروه مورد نمره نگرش مناسب کسب کردند (001/0p< )، در حالی که درگروه شاهد تفاوت معنی داری در آزمون مرحله دوم مشاهده نشد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نیاز به اجرای برنامه های آموزشی منظم و موثر را جهت ارتقا سطح آگاهی و نگرش
دانش آموزان درباره حدود دوستی با جنس مخالف مورد تایید قرار می دهد.
Sahebazzamani M, Safavi M, Riazi SR. Evaluating the effect of education on knowledge and attitude of high school girl students towards friendship with the opposite sex. MEDICAL SCIENCES 2005; 15 (4) :207-213 URL: http://tmuj.iautmu.ac.ir/article-1-23-fa.html
دکتر محمد صاحب الزمانی ، دکتر محبوبه صفوی ، سیده ربابه ریاضی . بررسی تاثیر آموزش برآگاهی و نگرش دختران دبیرستانهای منطقه 14 تهران نسبت به دوستی با جنس مخالف در سال 1384. فصلنامه علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران. 1384; 15 (4) :207-213