سابقه و هدف: موفقیت شغلی از دیدگاه روانی به احساس فرد از میزان کارآیی و توانایی وی در انجام کار اطلاق می شود. یکی از عوامل مهم در تعیین موفقیت شغلی، خویشتن پنداری است، به طوری که صاحب نظران معتقدند افرادی که خویشتن پنداری مثبت دارند زندگی موفقیت آمیزی را سپری می کنند و در کارشان نیز موفق تر هستند. بر این اساس مطالعه زیر جهت بررسی نقش خویشتن پنداری در موفقیت شغلی در جامعه پزشکان شاغل در تهران انجام شد. روش بررسی: مطالعه به روش سنجش همبستگی بر روی 52 نفر از پزشکان 40-25 سال شاغل در تهران در سال 1383 انجام شد. برای سنجش خویشتن پنداری از آزمون خویشتن پنداری راجرز استفاده شد که اعتبار آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ 89/0 به دست آمد. برای سنجش موفقیت شغلی از پرسش نامه محقق ساخته استفاده شد که روایی صوری آن توسط سه تن از متخصصین تایید گردید و اعتبار آن از روش آلفای کرونباخ 98/0 به دست آمد. این پرسش نامه ها توسط پزشکان تکمیل شد و از آزمون آماری ضریب همبستگی پیرسون برای سنجش همبستگی بین موفقیت شغلی و خویشتن پنداری استفاده گردید. یافته ها: بین خویشتن پنداری و موفقیت شغلی همبستگی وجود نداشت (r=-0.05). بین موفقیت شغلی و گرم و پذیرا بودن، آرام بودن و در دسترس بودن هدف های شغلی همبستگی وجود داشت. بین موفقیت شغلی و اعتماد، تحمل شرایط سخت کار، داشتن نظم، تمایل به تسلط داشتن و جسارت داشتن، همبستگی کمی دیده شد. نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد پزشکان ایرانی زمانی احساس موفقیت شغلی دارند که احساس کنند به هدف های شغلی خود دست یافته اند. آرام بودن و داشتن روحیه ای گرم و پذیرا نظیر افراد خونگرم، از صفات بارز پزشکان موفق به حساب می آید.