سابقه و هدف: مطالعات نشان می‌دهند که بیان ژن اینترلوکین 22 در موکوس روده بزرگ افرادی که دچار بیماریهای التهابی روده هستند افزایش می یابد. از طرفی بیماری التهاب روده یکی از عواملی است که در ایجاد سرطان روده بزرگ دخیل می باشد. لذا در این مطالعه ارتباط پلی مورفیسم rs1179251 ژن اینترلوکین 22 با خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ در جمعیت ایرانی بررسی گردید.
روش بررسی: این مطالعه مورد- شاهدی روی 166 نمونه بیمار و 236 نمونه سالم صورت گرفت. تعیین ژنوتیپ در محل پلی مورفیسم مورد نظر با تکثیر DNA ژنومی افراد مورد مطالعه توسط روش PCR و سپس با هضم آنزیمی به روش RFLP انجام گردید.
یافته‌ها: فراوانی ژنوتیپ‌ها در گروه مورد شامل 7/71% GG، 3/25% GC و 3% CC و در گروه شاهد شامل 5/69% GG، 7/26% GC و 8/3% CC بود. در این مطالعه تفاوت معنی‌داری در توزیع ژنوتیپ‌ها بین دو گروه بیمار و کنترل مشاهده نشد (85/0=p). همچنین از نظر فاکتورWHR تفاوت معنی‌داری بین دو گروه مورد و شاهد به دست آمد (001/0=p).
نتیجه‌گیری: این بررسی بر عدم وجود ارتباط پلی مورفیسم rs1179251 ژن اینترلوکین 22 با سرطان روده بزرگ دلالت دارد. لذا می‌توان چنین نتیجه گرفت که پلی مورفیسم مذکور در افزایش بروز سرطان روده بزرگ در جمعیت ایرانی نقشی ایفا نمی‌کند.