[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای داوران::
ثبت نام ::
اشتراک::
اطلاعات نمایه::
برای نویسندگان::
لینکهای مفید::
فرآیند چاپ::
پست الکترونیک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
:: دوره 22، شماره 2 - ( تابستان 1391 ) ::
جلد 22 شماره 2 صفحات 92-85 برگشت به فهرست نسخه ها
اثر استاتین‌ها بر یادگیری احترازی غیرفعال و نورژنز سلول‌های CA1 و DG در هیپوکامپ رت‌های نر مبتلا به آلزایمر
پریچهر یغمایی 1، کاظم پریور2 ، نسیم عالی خانی3
1- دکترای فیزیولوژی، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات تهران ، yaghmaei_p@yahoo.com
2- دکترای زیست‌شناسی تکوینی، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات تهران
3- کارشناس ارشد، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات تهران
چکیده:   (23599 مشاهده)
سابقه و هدف: بیماری آلزایمر، بیماری نورودژنرایتو وابسته به سن در دوران کهولت است که با از دست رفتن سلول‌های عصبی در مغز و دمانس مشخص می‌گردد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، رت‌های نر نژاد ویستار مورد بررسی قرار گرفتند: گروه کنترل: رت‌های دست نخورده، گروه شم: رت‌هایی که هسته NBM آنها با ایبوتینک اسید تخریب شده و حلال سالین به مدت 14 روز به طریق گاواژ دریافت کردند، گروه تجربی 1 و 2 و 3 به ترتیب رت‌هایی با تخریب NBM و دریافت کننده آتورواستاتین به میزان 1 میلی‌گرم بر کیلوگرم، سیموواستاتین به میزان 1 میلی‌گرم بر کیلوگرم و آتورواستاتین و سیموواستاتین هرکدام به میزان 5/0 میلی‌گرم بر کیلوگرم به مدت 14 روز به طریق گاواژ بودند. یادگیری و حافظه تمام گروه‌ها با استفاده از دستگاه یادگیری احترازی غیر فعال (PAL) بررسی گردید. به منظور بررسی‌های بافتی، مغز به طور کامل خارج و به سرعت به فرمالین 10% منتقل شد.
یافته‌ها: STL (مدت زمان ماندن در قسمت روشن) در گروه های تجربی نسبت به کنترل و شم افزایش معنی‌داری پیدا کرد (001/0>p). تیمار با استاتین در گروه‌های تجربی باعث کاهش معنی‌دار (001/0>p) TDC (مدت زمان باقی ماندن در قسمت تاریک) در مقایسه با گروه کنترل وشم شد. در مطالعات هیستولوژیکی مغز، افزایش معنی‌دار سلول‌های گرانولار در منطقه DG و همچنین افزایش معنی‌دار تعداد سلول‌های پیرامیدال در منطقه CA1 در گروه 2 (001/0>p) و گروه 3 (01/0>p) نسبت به گروه کنترل و شم مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که استاتین‌ها ممکن است منجر به بهبود یادگیری و حافظه و ترمیم هیپوکامپ در رت‌های نر آلزایمری شوند.
واژه‌های کلیدی: آلزایمر، استاتین، یادگیری احترازی غیرفعال، هیپوکامپ، رت نر
متن کامل [PDF 264 kb]   (4570 دریافت)    
نيمه آزمايشي : تجربي | موضوع مقاله: زيست شناسي جانوري
دریافت: 1391/4/6 | انتشار: 1391/3/26
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Yaghmaei P, Parivar K, Alikhani N. The effect of statins on passive avoidance learning and neurogenesis in hippocampal CA1 and DG regions in NBM-lesioned wistar rats. MEDICAL SCIENCES 2012; 22 (2) :85-92
URL: http://tmuj.iautmu.ac.ir/article-1-560-fa.html

یغمایی پریچهر، پریور کاظم، عالی خانی نسیم. اثر استاتین‌ها بر یادگیری احترازی غیرفعال و نورژنز سلول‌های CA1 و DG در هیپوکامپ رت‌های نر مبتلا به آلزایمر. فصلنامه علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران. 1391; 22 (2) :85-92

URL: http://tmuj.iautmu.ac.ir/article-1-560-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 22، شماره 2 - ( تابستان 1391 ) برگشت به فهرست نسخه ها
فصلنامه علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد پزشکی تهران Medical Science Journal of Islamic Azad Univesity - Tehran Medical Branch
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 37 queries by YEKTAWEB 4645