سابقه و هدف: سیگار و سر و صدا از طریق یک مسیر مشترک باعث افت شنوایی می شوند. در این مطالعه، اثر کشیدن سیگار بر افت شنوایی در کارگران سالن مونتاژ یکی از کارخانه‌های خودروسازی، که در معرض سر و صدای بیش از حد مجاز هستند، بررسی شد.
روش بررسی: جهت بررسی اثر مواجهه هم زمان با سر و صدای بالاتر از حد مجاز و کشیدن سیگار، یک مطالعه مورد- شاهدی در یک کارخانه تولید خودروی ایرانی طراحی شد. نمونه ها شامل کلیه کارگران مرد شاغل در قسمت مونتاژ کارخانه بودند که به دو گروه مورد (سیگاری) و شاهد (غیرسیگاری) تقسیم شدند. کلیه کارگران با سر و صدای غیر مجاز مواجهه داشتند. دو مدل افت شنوایی تعریف و اثر کشیدن سیگار بر افت شنوایی با آزمون های آماری از جمله رگرسیون لوجستیک ارزیابی شد.
یافته ها: بر اساس مدل دو، میزان افت شنوایی در کارگران سیگاری بیش از کارگران غیر سیگاری بود (نسبت شانس: 94/6؛ فاصله اطمینان: 64/10-54/4). همچنین افت شنوایی در هر دو مدل، حتی پس از تعدیل سایر عوامل مخدوش کننده، در گروه مورد نسبت به گروه شاهد به طور معنی داری بیشتر بود (001/0>p). نتیجه گیری: افراد سیگاری که در محیط های پر سروصدا فعالیت می‌کنند نسبت به افرادی که سیگار نمی‌کشند، بیشتر مستعد ابتلا به افت شنوایی ناشی از سروصدای محیط هستند و در نتیجه این افراد باید در حین انجام معاینات ادواری از نظر سیستم شنوایی مورد توجه و ارزیابی ویژه قرار گیرند.